Obrona Ikslandu
(Wspólne Manewry Sił Lądowych Cesarstwa Leblandii, Sułtanatu Al-Farun i Republiki Brunlandu)
19.05.2009-20.05.2009
Wspólne Manewry Cesarstwa Leblandii, Sułtanatu Al-Farun i Republiki Brunlandu
Założenie
militarne:
Na
terenie fikcyjnego Księstwa Ikslandii wybuchło powstanie przeciwko rządowi,
inspirowane działaniem wrogiego mocarstwa. Rebeliantów wsparło część
lokalnych jednostek gwardii terytorialnej. Legalnie działający rząd zwrócił
się do Paktu Leblandzkiego o pomoc w stłumieniu rewolty.
Cel:
W
ramach ćwiczeń obie strony miały stoczyć walkę w warunkach maksymalnie zbliżonych
do bojowych. Celem było wyeliminowanie z walki możliwie największej liczby
jednostek przeciwnika, przy minimalnych stratach własnych oraz zdobycie/obrona
stolicy-Ikslandu. Ćwiczenia obejmowały manewry wyłącznie jednostek lądowych,
bez udziału lotnictwa. Manewry rozpoczęły się o 22:00 czasu lokalnego i trwały
do godziny 22:00 dnia następnego. Wojska walczyły na nierozpoznanym wcześniej
terenie, leżącym na terytorium Podlandu.
Siły:
Siły
obu stron były wyrównane. W skład sił Rebeliantów weszły jednostki Sułtanatu
Al-Farun i Republiki Brunlandu (ćwicząc się w roznieceniu rewolty i zajęciu
jak największej części Ikslandii), zaś w skład wojsk Ikslandii i Paktu
jednostki Cesarstwa Leblandii (ćwicząc się w jak najszybszym stłumieniu
rewolty). Łącznie w Manewrach udział wzięło 10.000 żołnierzy, 100 czołgów
i 150 transporterów opancerzonych i innych pojazdów wsparcia.
Przebieg
manewrów:
O
godzinie 22:00 trzy bataliony wojsk Rebeliantów, wyposażone w broń maszynową,
zaatakowało z zaskoczenia koszary Drugiego Pułku Wojsk Gwardii Terytorialnej
Ikslandii. Na terenie koszar przejęto duży magazyn broni oraz pojazdy pancerne
znajdujące się w parku maszyn. Przybyły około godziny 23:45 na odsiecz 5 Pułk
Gwardii Terytorialnej Ikslandii przeszedł na stronę Rebelii. Wojska Rebeliantów
udały się w kierunku miasta Iksland z zamiarem zajęcia stolicy kraju i
obalenia prezydenta Iksa Pierwszego.
Około
godziny 3:30 wojska Rebelii dotarły do punktu 212, stanowiącego zewnętrzny
pierścień obrony stolicy, broniony przez Pułk Pancerny Gwardii Terytorialnej,
który po krótkiej walce poddał się Rebelii.
O
godzinie 4:43 odbyła się narada dowództwa Rebelii. W jej rezultacie z podległych
jednostek utworzono:
-
I Pułk Pancerny Rebelii
-
I Pułk Zmechanizowany Rebelii
-
I Pułk Piechoty Rebelii
-
I Pułk Wsparcia Rebelii.
W/w
jednostki ruszyły o godzinie 5:42 drogą A4 w kierunku stolicy. Następnie siły
podzieliły się w ten sposób, iż
główny ciężar ataku przejęły I Pułk Pancerny Rebelii i I Pułk
Zmechanizowany Rebelii, zaś I Pułk Piechoty Rebelii i I Pułk Wsparcia Rebelii
zaatakowały flanki punktu 103.
Na
drodze stanęły im dwa pułki piechoty Wojsk Ikslandii oraz dwa pułki Paktu
Leblandzkiego (pancerny i zmechanizowany), z pobliskiej Bazy Paktu, które to
jednostki okopały się wokół punktu 103, stanowiącego wewnętrzny pierścień
obrony stolicy kraju.
Kontakt
ogniowy strony nawiązały o godzinie 8:12. Pierwsze strzały padły ze strony
wojsk Paktu, które to jednostki zwlekały z podjęcie ostrzału, oczekując na
bliższe podejście sił Rebelii. Podczas ostrzału straty wojsk Rebelii
przekroczyły 40%, zmuszając wojska do wycofania się, podczas którego straciło
kolejne 10% stanu pierwotnego. Straty wojsk Paktu nie przekroczyły 10%.
O
godzinie 8:34 I Pułk Piechoty Rebelii i I Pułk Wsparcia Rebelii zaatakowały z
zaskoczenia flanki punktu 103, zdobywając przewagę taktyczna nad wojskami
Ikslandii, kosztem strat wynoszących 10% stanu podstawowego. Straty Wojsk
Ikslandii przekroczyły 90%. Wycofujące się niedobitki zeszły z pola walki
ukrywając się w lasach, stając się wyłączonymi z dalszych działań. Tum
samym na polu walki pozostały Pułk Pancerny Paktu i Pułk Zmechanizowany Paktu
(90% stanu), mając na przeciwko siebie: I Pułk Piechoty Rebelii i I Pułk
Wsparcia Rebelii (90% stanu) oraz I Pułk Pancerny Rebelii i I Pułk
Zmechanizowany Rebelii (50% stanu).
O
godzinie 10:05 nastąpił kolejny atak sił Rebelii. Tym razem jednak atakowały
wyłącznie jednostki I Pułk Piechoty Rebelii. Pozostałe siły, po
przegrupowaniu się, postanowiły obejść punkt 103 i zaatakować Iksland
obchodząc okopane siły obronne.
Po
trwającej około 30 minut wymianie ognia wojska I Pułk Piechoty Rebelii przełamały
obronę punktu 103, lecz nie zastały tam żadnych jednostek Paktu, poza pokonaną
częścią jednostek Pułk Zmechanizowany Paktu. Straty I Pułk Piechoty Rebelii
wyniosły od początku działań wojennych 90% stanu). Tym samym pułk został
wyłączony z dalszych działań.
Okazało
się, iż wojska Paktu Leblandzkiego wycofały się do stolicy, pozostawiając
jedynie batalion zmechanizowany do obrony punktu 103. Tym samym aktualny skład
sił na polu walki wynosił:
-
Pułk Pancerny Paktu (90% stanu),
-
Pułk Zmechanizowany Paktu (60% stanu),
mając
na przeciwko siebie:
-
I Pułk Pancerny Rebelii (50% stanu).
-
I Pułk Zmechanizowany Rebelii (50% stanu).
-
I Pułk Wsparcia Rebelii (90% stanu).
O
godzinie 10:40 siły Paktu Przybyły w rejon 42, przystępując do okopania się
na wzgórzu 042, stanowiącym naturalny punkt obrony Ikslandu. Wydzielono 5 drużyn,
których zadaniem miały być patrole na okolicznych drogach, w celu rozpoznania
ewentualnych działań Rebeliantów.
O
godzinie 10:53 zauważono pierwsze jednostki Rebelii, wychodzące drogą A4 z
lasu i podchodzące do granic obszaru 42. Było to jedyne możliwe podejście do
miasta Iksland, niemożliwym był więc kolejny manewr flankowy. O godzinie
11:16 jednostki pancerne Rebeliantów podjęły ostrzał wzgórza 042. Jednostki
Paktu Leblandzkiego odpowiedziały ogniem. Ostrzał ten spowodował straty w
wysokości 5% w jednostkach Paktu i w wysokości 20% w jednostkach Rebeliantów.
W związku z wyczerpująca się amunicja obie strony zaprzestały ostrzału o
godzinie 11:32. Tym samym aktualny skład sił na polu walki wynosił:
-
Pułk Pancerny Paktu (85% stanu),
-
Pułk Zmechanizowany Paktu (55% stanu),
mając
na przeciwko siebie:
-
I Pułk Pancerny Rebelii (30% stanu).
-
I Pułk Zmechanizowany Rebelii (30% stanu).
-
I Pułk Wsparcia Rebelii (70% stanu).
Po
kontrataku skład sił na polu walki wynosił:
-
Pułk Pancerny Paktu (45% stanu),
-
Pułk Zmechanizowany Paktu (5% stanu, tym samym pułk został wyłączony z
walki),
mając
na przeciwko siebie:
-
I Pułk Wsparcia Rebelii (70% stanu).
Wojska
Paktu powróciły na wzgórze 042. Rebelianci nie podjęli kolejnej próby
ataku, ukrywając się w lasach.
O
godzinie 22:00 zakończono manewry uznając Rebeliantów za stronę przegraną.
Mimo zachowania 70% stanu jednego pułku - I Pułk Wsparcia Rebelii
- (przeciwko 45% stanu sił pułku Paktu) uznano, że wojska Rebelii nie
byłyby w stanie konkurować tymi siłami z okopanym na wzgórzu pułkiem
pancernym i pokonując go dojść do stolicy.
Mjr. Rommel
Koordynator Rozwoju Armii Cesarstwa Leblandii i Paktu Leblandzkiego
Lebencity
21 maj 2009
Copyright (c) by Cesarstwo Leblandii 2001-2009
All information on this webpage and subpages are our "Plans of future development" or military-exercises. We will execute them, when we annex some islands on Pacific Ocean.
Prawa autorskie do zdjęć należą do podmiotów i osób je posiadających. Zdjęcia użyte zostały wyłącznie w celach informacyjnych.
http://leblandia.republika.pl