Obrona Ikslandu

(Wspólne Manewry Sił Lądowych Cesarstwa Leblandii,  Sułtanatu Al-Farun i Republiki Brunlandu)

19.05.2009-20.05.2009

Wspólne Manewry Cesarstwa Leblandii, Sułtanatu Al-Farun i Republiki Brunlandu

 

 

Założenie militarne:

Na terenie fikcyjnego Księstwa Ikslandii wybuchło powstanie przeciwko rządowi, inspirowane działaniem wrogiego mocarstwa. Rebeliantów wsparło część lokalnych jednostek gwardii terytorialnej. Legalnie działający rząd zwrócił się do Paktu Leblandzkiego o pomoc w stłumieniu rewolty.

 

Cel:

W ramach ćwiczeń obie strony miały stoczyć walkę w warunkach maksymalnie zbliżonych do bojowych. Celem było wyeliminowanie z walki możliwie największej liczby jednostek przeciwnika, przy minimalnych stratach własnych oraz zdobycie/obrona stolicy-Ikslandu. Ćwiczenia obejmowały manewry wyłącznie jednostek lądowych, bez udziału lotnictwa. Manewry rozpoczęły się o 22:00 czasu lokalnego i trwały do godziny 22:00 dnia następnego. Wojska walczyły na nierozpoznanym wcześniej terenie, leżącym na terytorium Podlandu.

 

Siły:

Siły obu stron były wyrównane. W skład sił Rebeliantów weszły jednostki Sułtanatu Al-Farun i Republiki Brunlandu (ćwicząc się w roznieceniu rewolty i zajęciu jak największej części Ikslandii), zaś w skład wojsk Ikslandii i Paktu jednostki Cesarstwa Leblandii (ćwicząc się w jak najszybszym stłumieniu rewolty). Łącznie w Manewrach udział wzięło 10.000 żołnierzy, 100 czołgów i 150 transporterów opancerzonych i innych pojazdów wsparcia.

 

Przebieg manewrów:

O godzinie 22:00 trzy bataliony wojsk Rebeliantów, wyposażone w broń maszynową, zaatakowało z zaskoczenia koszary Drugiego Pułku Wojsk Gwardii Terytorialnej Ikslandii. Na terenie koszar przejęto duży magazyn broni oraz pojazdy pancerne znajdujące się w parku maszyn. Przybyły około godziny 23:45 na odsiecz 5 Pułk Gwardii Terytorialnej Ikslandii przeszedł na stronę Rebelii. Wojska Rebeliantów udały się w kierunku miasta Iksland z zamiarem zajęcia stolicy kraju i obalenia prezydenta Iksa Pierwszego.

Około godziny 3:30 wojska Rebelii dotarły do punktu 212, stanowiącego zewnętrzny pierścień obrony stolicy, broniony przez Pułk Pancerny Gwardii Terytorialnej, który po krótkiej walce poddał się Rebelii.

O godzinie 4:43 odbyła się narada dowództwa Rebelii. W jej rezultacie z podległych jednostek utworzono:

- I Pułk Pancerny Rebelii

- I Pułk Zmechanizowany Rebelii

- I Pułk Piechoty Rebelii

- I Pułk Wsparcia Rebelii.

W/w jednostki ruszyły o godzinie 5:42 drogą A4 w kierunku stolicy. Następnie siły podzieliły się  w ten sposób, iż główny ciężar ataku przejęły I Pułk Pancerny Rebelii i I Pułk Zmechanizowany Rebelii, zaś I Pułk Piechoty Rebelii i I Pułk Wsparcia Rebelii zaatakowały flanki punktu 103.

 

Na drodze stanęły im dwa pułki piechoty Wojsk Ikslandii oraz dwa pułki Paktu Leblandzkiego (pancerny i zmechanizowany), z pobliskiej Bazy Paktu, które to jednostki okopały się wokół punktu 103, stanowiącego wewnętrzny pierścień obrony stolicy kraju.

 

Kontakt ogniowy strony nawiązały o godzinie 8:12. Pierwsze strzały padły ze strony wojsk Paktu, które to jednostki zwlekały z podjęcie ostrzału, oczekując na bliższe podejście sił Rebelii. Podczas ostrzału straty wojsk Rebelii przekroczyły 40%, zmuszając wojska do wycofania się, podczas którego straciło kolejne 10% stanu pierwotnego. Straty wojsk Paktu nie przekroczyły 10%.

 

O godzinie 8:34 I Pułk Piechoty Rebelii i I Pułk Wsparcia Rebelii zaatakowały z zaskoczenia flanki punktu 103, zdobywając przewagę taktyczna nad wojskami Ikslandii, kosztem strat wynoszących 10% stanu podstawowego. Straty Wojsk Ikslandii przekroczyły 90%. Wycofujące się niedobitki zeszły z pola walki ukrywając się w lasach, stając się wyłączonymi z dalszych działań. Tum samym na polu walki pozostały Pułk Pancerny Paktu i Pułk Zmechanizowany Paktu (90% stanu), mając na przeciwko siebie: I Pułk Piechoty Rebelii i I Pułk Wsparcia Rebelii (90% stanu) oraz I Pułk Pancerny Rebelii i I Pułk Zmechanizowany Rebelii (50% stanu).

 

O godzinie 10:05 nastąpił kolejny atak sił Rebelii. Tym razem jednak atakowały wyłącznie jednostki I Pułk Piechoty Rebelii. Pozostałe siły, po przegrupowaniu się, postanowiły obejść punkt 103 i zaatakować Iksland obchodząc okopane siły obronne.

 

Po trwającej około 30 minut wymianie ognia wojska I Pułk Piechoty Rebelii przełamały obronę punktu 103, lecz nie zastały tam żadnych jednostek Paktu, poza pokonaną częścią jednostek Pułk Zmechanizowany Paktu. Straty I Pułk Piechoty Rebelii wyniosły od początku działań wojennych 90% stanu). Tym samym pułk został wyłączony z dalszych działań.

 

Okazało się, iż wojska Paktu Leblandzkiego wycofały się do stolicy, pozostawiając jedynie batalion zmechanizowany do obrony punktu 103. Tym samym aktualny skład sił na polu walki wynosił:

- Pułk Pancerny Paktu (90% stanu),

- Pułk Zmechanizowany Paktu (60% stanu),

mając na przeciwko siebie:

- I Pułk Pancerny Rebelii (50% stanu).

- I Pułk Zmechanizowany Rebelii (50% stanu).

- I Pułk Wsparcia Rebelii (90% stanu).

 

O godzinie 10:40 siły Paktu Przybyły w rejon 42, przystępując do okopania się na wzgórzu 042, stanowiącym naturalny punkt obrony Ikslandu. Wydzielono 5 drużyn, których zadaniem miały być patrole na okolicznych drogach, w celu rozpoznania ewentualnych działań Rebeliantów.

 

O godzinie 10:53 zauważono pierwsze jednostki Rebelii, wychodzące drogą A4 z lasu i podchodzące do granic obszaru 42. Było to jedyne możliwe podejście do miasta Iksland, niemożliwym był więc kolejny manewr flankowy. O godzinie 11:16 jednostki pancerne Rebeliantów podjęły ostrzał wzgórza 042. Jednostki Paktu Leblandzkiego odpowiedziały ogniem. Ostrzał ten spowodował straty w wysokości 5% w jednostkach Paktu i w wysokości 20% w jednostkach Rebeliantów. W związku z wyczerpująca się amunicja obie strony zaprzestały ostrzału o godzinie 11:32. Tym samym aktualny skład sił na polu walki wynosił:

- Pułk Pancerny Paktu (85% stanu),

- Pułk Zmechanizowany Paktu (55% stanu),

mając na przeciwko siebie:

- I Pułk Pancerny Rebelii (30% stanu).

- I Pułk Zmechanizowany Rebelii (30% stanu).

- I Pułk Wsparcia Rebelii (70% stanu).

  O godzinie 11:33 nastąpił pierwszy w bitwie kontratak wojsk Paktu. Oba pułki, atakując ze wzgórza 042 (co dawało im przewagę widoczności i wysokości, co pozwoliło szybko nabrać prędkości do ataku), przepuściło atak na  znajdujące się na otwartym terenie I Pułk Pancerny Rebelii i I Pułk Zmechanizowany Rebelii. Obie formacje zostały zniszczone (przy stratach 40% stanu pierwotnego w Pułku Pancernym Paktu 50% w Pułku Zmechanizowanym. I Pułk Wsparcia Rebelii Wycofał się do lasu.

Po kontrataku skład sił na polu walki wynosił:

- Pułk Pancerny Paktu (45% stanu),

- Pułk Zmechanizowany Paktu (5% stanu, tym samym pułk został wyłączony z walki),

mając na przeciwko siebie:

- I Pułk Wsparcia Rebelii (70% stanu).

 

Wojska Paktu powróciły na wzgórze 042. Rebelianci nie podjęli kolejnej próby ataku, ukrywając się w lasach.

 

O godzinie 22:00 zakończono manewry uznając Rebeliantów za stronę przegraną. Mimo zachowania 70% stanu jednego pułku - I Pułk Wsparcia Rebelii  - (przeciwko 45% stanu sił pułku Paktu) uznano, że wojska Rebelii nie byłyby w stanie konkurować tymi siłami z okopanym na wzgórzu pułkiem pancernym i pokonując go dojść do stolicy.

 


 

Mjr. Rommel
Koordynator Rozwoju Armii Cesarstwa Leblandii i Paktu Leblandzkiego
Lebencity 
21 maj 2009


Copyright (c) by Cesarstwo Leblandii 2001-2009

All information on this webpage and subpages are our "Plans of future development" or military-exercises. We will execute them, when we annex some islands on Pacific Ocean.

Prawa autorskie do zdjęć należą do podmiotów i osób je posiadających. Zdjęcia użyte zostały wyłącznie w celach informacyjnych.

http://leblandia.republika.pl