My, Cesarz Leblandii,
świadomi znaczenia, jakie niesie we współczesnym świecie,
posiadanie silnej i władzy sądowniczej,
pomni chęci wzmacniania potęgi Cesarstwa Leblandii
wśród państw całego świata,
i zapewnienia jej wewnętrznego bezpieczeństwa.
Dekret ten stanowimy.
Zasady ogólne
ART. 1.
Powołuje się Sąd Cesarski z siedzibą w LebenCity (Prowincja Valdenia).
ART. 2.
Sąd Cesarski sprawuje wymiar sprawiedliwości w Cesarstwie Leblandii.
ART. 3.
Sąd Cesarski wydaje wyroki w imieniu Cesarstwa Leblandii.
ART. 4.
Nadzór nad działalnością Sądu Cesarskiego sprawuje Cesarz.
ART. 5.
§ 1. Postępowanie przed Sądem Cesarskim jest dwuinstancyjne.
§ 2. Pierwszą instancją są sędziowie mianowani, drugą Cesarz.
ART. 6.
§ 1.Osoby mające uprawnienia do sprawowania władzy sądowniczej oznaczone są na dekrecie zawierającym spis aktualnych władz Cesarstwa Leblandii. Oznaczenie SĄD - oznacza, iż dana osoba wypełnia wymagania, aby być Sędzią Sądu Cesarskiego (realne wykształcenie prawnicze).
§ 2. W szczególnych przypadkach Cesarz może mianować na stanowisko sędziego osób nie spełniających tych wymagań.
ART. 7.
Z powodu nieposiadania przez Cesarstwo Leblandii wydziału prawniczego na Uniwersytecie Leblandii, Cesarstwo Leblandii honoruje wykształcenie prawnicze Rzeczpospolitej Polskiej, na terenie której zdobyli je członkowie Rady Leblandii.
ART. 8.
Sędziowie w sprawowaniu swoich funkcji są niezawiśli i podlegają jedynie Dekretom Cesarza.
ART. 9.
§ 1. Sędzia jest obowiązany postępować zgodnie ze ślubowaniem sędziowskim oraz stale podnosić kwalifikacje zawodowe.
§ 2. Sędzia powinien w służbie i poza służbą strzec powagi stanowiska sędziego i unikać wszystkiego, co mogłoby przynieść ujmę godności sędziego lub osłabiać zaufanie do jego bezstronności.
§ 3. W okresie zajmowania stanowiska sędzia nie może należeć do partii politycznej ani brać udziału w żadnej działalności politycznej bez zgody Cesarza.
ART. 10.
§ 1. Za przewinienia służbowe, w tym za oczywistą i rażącą obrazę przepisów prawnych i uchybienia godności urzędu, sędzia odpowiada dyscyplinarnie.
§ 2. Karami dyscyplinarnymi są:
1) upomnienie,
2) nagana,
3) wydalenie ze służby sędziowskiej.
ART. 10A
W uzasadnionych przypadkach bądź na wniosek sędziego Cesarz przenosi Dekretem sędziego w stan spoczynku.
ZASADY SZCZEGÓLNE
ART. 11.
Oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu.
ART. 12.
§ 1 Oskarżonemu przysługuje prawo do obrony, w tym prawo do korzystania z pomocy obrońcy, o czym należy go pouczyć.
§ 2 Obrońcą może być każdy szanowany obywatel Cesarstwa Leblandii, będący obywatelem nie krócej niż dwa miesiące.
ART. 13
§ 1. Sąd karny rozstrzyga samodzielnie zagadnienia faktyczne i prawne oraz nie jest związany rozstrzygnięciem innego sądu lub organu.
§ 2. Prawomocne rozstrzygnięcia sądu kształtujące prawo lub stosunek prawny są jednak wiążące.
ART. 14.
Sąd Cesarski wszczyna postępowanie z urzędu w przypadku zauważania naruszenia prawa Cesarstwa Leblandii.
ART. 15.
Sąd Cesarski orzeka w pierwszej instancji we wszystkich sprawach.
ART. 16.
Cesarz rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń i zarządzeń wydanych w pierwszej instancji.
ART. 17.
§ 1.Sąd Cesarski orzeka w pierwszej instancji w składzie jednoosobowym.
§ 2 W przypadku spraw zawiłych Sąd Cesarski może orzekać w składzie trzyosobowym.
ART. 18.
Proces ma charakter procesu inkwizycyjnego.
ART. 19.
Podstawę orzeczenia może stanowić tylko całokształt okoliczności ujawnionych w postępowaniu, mających znaczenie dla rozstrzygnięcia.
ART. 20.
§ 1.Wszelkie dowody uzyskane w postępowaniu przygotowawczym powinny być okazane na stronach Sądu Cesarskiego.
§ 2. W szczególnych przypadkach Cesarz może zadecydować o utajnieniu jakiegoś dowodu.
ART. 21.
§ 1. Za podejrzanego uważa się osobę, co do której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów albo której bez wydania takiego postanowienia postawiono zarzut w związku z przystąpieniem do przesłuchania w charakterze podejrzanego.
§ 2. Za oskarżonego uważa się osobę, przeciwko której wniesiono oskarżenie do sądu, a także osobę, co do której prokurator złożył wniosek o warunkowe umorzenie postępowania.
ART. 22.
Sąd orzeka na rozprawie.
ART. 23.
Orzeczenie ogłasza się ustnie poczym niezwłocznie publikuje na stronach Sądu Cesarskiego.
ART. 24.
Przebieg narady i głosowania nad orzeczeniem jest tajny, a zwolnienie od zachowania w tym względzie tajemnicy nie jest dopuszczalne.
ART. 25.
Orzeczenia zapadają większością głosów.
ART. 26.
Strony mogą składać wnioski i inne oświadczenia na piśmie.
ART. 27.
§ 1. Śledztwo prowadzi sędzia-oskarżyciel
§ 2. Dochodzenie prowadzą: NABS, LSF, CABN, NABUL, chyba że prowadzi je sędzia-oskarżyciel.
ART. 28.
Śledztwo powinno być ukończone w ciągu 2 tygodni.
ART. 29.
§ 1. W ciągu 7 dni od daty zamknięcia śledztwa lub dochodzenia sędzia-oskarżyciel wnosi do sądu akt oskarżenia albo wydaje postanowienie o umorzeniu, o zawieszeniu postępowania przygotowawczego albo o uzupełnieniu śledztwa lub dochodzenia.
ART. 30.
§ 1. Akt oskarżenia powinien zawierać:
1) imię i nazwisko oskarżonego, inne dane o jego osobie a w szczególności adres e-mail
2) dokładne określenie zarzucanego oskarżonemu czynu ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia oraz skutków, a zwłaszcza wysokości powstałej szkody,
3) wskazanie przepisów ustawy karnej, pod które zarzucany czyn podpada,
4) wskazanie sądu właściwego do rozpoznania sprawy i trybu postępowania,
5) uzasadnienie oskarżenia.
6) wykaz dowodów
§ 2. W uzasadnieniu należy przytoczyć fakty i dowody, na których oskarżenie się opiera, a w miarę potrzeby wyjaśnić podstawę prawną oskarżenia i omówić okoliczności, na które powołuje się oskarżony w swej obronie.
ART. 31.
§ 1. Przewód sądowy rozpoczyna się od odczytania przez sędziego-oskarżyciela aktu oskarżenia.
§ 2. W wypadku szczególnie obszernego uzasadnienia aktu oskarżenia można poprzestać na przedstawieniu podstaw oskarżenia.
§ 3. Jeżeli wniesiono odpowiedź na akt oskarżenia, co jest prawem oskarżonego, przewodniczący informuje o jej treści.
ART. 32.
Sąd przeprowadza postępowanie dowodowe na rozprawie, po zakończeniu której niezwłocznie przystępuje do narady i wyrokowania.
ART. 32A.
§ 1. Kto, składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę,
podlega karze nagany lub czasowej banicji.
§ 2. Warunkiem odpowiedzialności jest, aby przyjmujący zeznanie, działając w zakresie swoich uprawnień, uprzedził zeznającego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie lub odebrał od niego przyrzeczenie.
§ 3. Kto, jako biegły, rzeczoznawca lub tłumacz, przedstawia fałszywą opinię lub tłumaczenie mające służyć za dowód w postępowaniu określonym w § 1,
podlega tożsamej karze
§ 4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio do osoby, która składa fałszywe oświadczenie, jeżeli przepis
przewiduje możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej.
ART. 33.
Wyrok podawany jest do wiadomości publicznej poprzez publikację na stronach internetowych Sądu Cesarskiego oraz publikacji na Liście Dyskusyjnej Cesarstwa Leblandii.
ART. 34.
W ciągu 7 dni Sąd Cesarski publikuje uzasadnienie wyroku.
ART. 35.
§ 1. Od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji przysługuje stronom środek odwoławczy.
§ 2. Orzeczenie można zaskarżyć w całości lub w części. Można także zaskarżyć samo uzasadnienie orzeczenia.
§ 3. Odwołujący się może skarżyć jedynie rozstrzygnięcia lub ustalenia naruszające jego prawa lub szkodzące jego interesom. Ograniczenie to nie dotyczy oskarżyciela publicznego.
§ 4. Oskarżyciel publiczny ma prawo wnieść środek odwoławczy także na korzyść oskarżonego.
ART. 36.
§ 1. Odwołujący się powinien wskazać zaskarżone rozstrzygnięcie lub ustalenie, a także podać, czego się domaga.
§ 2. Środek odwoławczy powinien ponadto zawierać wskazanie zarzutów stawianych rozstrzygnięciu oraz uzasadnienie.
§ 3. Odwołujący się może również wskazać nowe fakty lub dowody.
ART. 37.
§ 1. Środek odwoławczy wnosi się na piśmie do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie w terminie 7 dni od publikacji wyroku z uzasadnieniem na stronach Sądu Cesarskiego.
§ 2. Strona może złożyć pisemną odpowiedź na środek odwoławczy.
ART. 38.
Przepisy dotyczące Sądu Cesarskiego odnoszą się zarówno do pierwszej jak i drugiej instancji.
ART. 39.
Wszelkie wątpliwości dotyczące niniejszego Dekretu rozstrzyga Cesarz.
ART. 40.
Dekret wchodzi w życie z dniem podpisania.
Cesarz Marcus Lebenciusz Augustus Wspaniały
LebenCity
20 kwietnia 2002
nowelizacja: 30 październik 2008
Copyright (c) by Cesarstwo Leblandii 2001-2008
All rights reserved.
http://leblandia.republika.pl