TRAKTAT LEBLANDZKI

(Pakt Leblandzki)

(The Leblandian Treaty)

 

 

LebenCity, 23 listopada 2001 roku.

My, Cesarz Leblandii Marcus Lebenciusz Wspaniały

oraz 

Sułtan Al-Farun Al-Farun,

 zdecydowani ochraniać wolność, wspólne dziedzictwo i cywilizację swych narodów, oparte na zasadach demokracji, wolności jednostki i rządów prawa,

dążący do umacniania stabilizacji i dobrobytu naszych państw,

zdecydowani połączyć swe wysiłki w celu zbiorowej obrony oraz zachowania pokoju i bezpieczeństwa,

Traktat niniejszy stanowimy.

ARTYKUŁ 1

Strony zobowiązują się, zgodnie z postanowieniami Karty Narodów Zjednoczonych, załatwiać wszelkie spory międzynarodowe, w które mogłyby zostać zaangażowane, za pomocą środków pokojowych w taki sposób, aby pokój i bezpieczeństwo międzynarodowe oraz sprawiedliwość nie zostały narażone na niebezpieczeństwo, jak również powstrzymywać się w swych stosunkach międzynarodowych od użycia lub groźby użycia siły w jakikolwiek sposób niezgodny z celami Narodów Zjednoczonych.

ARTYKUŁ 2

Strony będą przyczyniały się do dalszego rozwoju pokojowych i przyjaznych stosunków międzynarodowych przez umocnienie swych wolnych instytucji, przez przyczynienie się do lepszego zrozumienia zasad, na jakich opierają się te instytucje oraz przez rozwijanie warunków dla stabilizacji i dobrobytu. Będą one dążyły do usuwania konfliktów w prowadzonej przez nie międzynarodowej polityce gospodarczej i będą popierały współpracę gospodarczą między wszystkimi Stronami lub częścią z nich.

ARTYKUŁ 3

Dla skuteczniejszego osiągnięcia celów niniejszego Traktatu, Strony, każda z osobna i wszystkie razem, poprzez stałą i skuteczną samopomoc i pomoc wzajemną będą utrzymywały i rozwijały swoją indywidualną i zbiorową zdolność do odparcia zbrojnej napaści.

ARTYKUŁ 4

Strony będą się wspólnie konsultowały, ilekroć zdaniem którejkolwiek z nich, zagrożone będą integralność terytorialna, niezależność polityczna lub bezpieczeństwo którejkolwiek ze Stron.

ARTYKUŁ 5

Strony zgadzają się, że zbrojna napaść na jedną lub więcej z nich, będzie uznana za napaść przeciwko nim wszystkim i dlatego zgadzają się, że jeżeli taka zbrojna napaść nastąpi, to każda z nich, w ramach wykonania prawa do indywidualnej lub zbiorowej samoobrony, na mocy artykułu 51 Karty Narodów Zjednoczonych, udzieli pomocy Stronie lub Stronom napadniętym, podejmując niezwłocznie, samodzielnie, jak i w porozumieniu z innymi Stronami działania, jakie uzna za konieczne, łącznie z użyciem siły zbrojnej, w celu przywrócenia i utrzymania bezpieczeństwa.

O każdej takiej zbrojnej napaści i o wszystkich podjętych w jej wyniku środkach zostanie bezzwłocznie powiadomiona Rada Bezpieczeństwa. Środki takie zostaną zaniechane, gdy tylko Rada Bezpieczeństwa podejmie działania konieczne do przywrócenia i utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.

ARTYKUŁ 6

Dla celów artykułu 5 uznaje się, że zbrojna napaść na jedną lub więcej Stron, obejmuje zbrojną napaść:

  • na terytorium którejkolwiek ze Stron lub na wyspy znajdujące się pod jurysdykcją którejkolwiek ze Stron.

  • na siły zbrojne, okręty lub statki powietrzne którejkolwiek ze Stron znajdujące się na tych terytoriach lub nad nimi, albo na jakimkolwiek innym obszarze, na którym w dniu wejścia w życie Traktatu stacjonowały wojska okupacyjne którejkolwiek ze Stron.

ARTYKUŁ 7

Strony niniejszym ustanawiają Radę, w której każda z nich będzie reprezentowana, w celu rozpatrywania spraw dotyczących realizacji niniejszego Traktatu. Rada będzie zorganizowana w taki sposób, żeby mogła zbierać się szybko w każdym czasie. Rada utworzy takie organy pomocnicze, jakie okażą się potrzebne; w szczególności utworzy ona natychmiast komitet obrony, którego zadaniem będzie zalecanie środków w celu realizacji postanowień artykułów 3 i 5.

ARTYKUŁ 8

W skład Rady wchodzą: 

  • Cesarz Leblandii, pełniący jednocześnie funkcję Naczelnego Wodza Wojsk Paktu

  • Sułtan Al-Farun

  • Rada Cesarstwa Leblandii, sprawująca funkcję doradczą

 

ARTYKUŁ 9

Każda Strona oświadcza, że żadne z wiążących ją obecnie zobowiązań międzynarodowych z którąkolwiek ze Stron lub z jakimkolwiek państwem trzecim nie stoi w sprzeczności z postanowieniami niniejszego Traktatu oraz zobowiązuje się do niewiązania się jakimkolwiek zobowiązaniem międzynarodowym sprzecznym z niniejszym Traktatem.

ARTYKUŁ 10

Strony mogą, za jednomyślną zgodą, zaprosić do przystąpienia do niniejszego Traktatu każde inne państwo wirtualne, które jest w stanie realizować zasady niniejszego Traktatu i wnosić wkład do bezpieczeństwa ogólnego. Każde państwo w ten sposób zaproszone może stać się Stroną Traktatu, składając Rządowi Cesarstwa Leblandii dokument przystąpienia. Rząd Cesarstwa Leblandii powiadomi każdą ze Stron o złożeniu każdego takiego dokumentu przystąpienia.

ARTYKUŁ 11

Niniejszy Traktat podlega ratyfikacji, a jego postanowienia zostaną wprowadzone przez Strony zgodnie z ich procedurami konstytucyjnymi. Dokumenty ratyfikacyjne będą złożone tak szybko jak to jest możliwe rządowi Cesarstwa Leblandii, który o każdym złożeniu powiadomi wszystkich innych sygnatariuszy. Traktat wejdzie w życie w stosunkach między państwami, które go ratyfikowały, gdy tylko zostaną złożone dokumenty ratyfikacji przez większości sygnatariuszy, włączając w to ratyfikacje Cesarstwa Leblandii oraz Sułtanatu Al-Farun, a w stosunku do innych państw z chwilą złożenia ich ratyfikacji.

ARTYKUŁ 12

Po upływie dwóch lat obowiązywania Traktatu lub kiedykolwiek po upływie tego okresu Strony, na żądanie którejkolwiek z nich, skonsultują się wspólnie w celu dokonania przeglądu Traktatu, uwzględniając czynniki, które w tym czasie będą mogły mieć wpływ na pokój i bezpieczeństwo, w tym rozwój zarówno powszechnych, jak i regionalnych porozumień, przyjętych zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych, a mających na celu utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.

ARTYKUŁ 13

Wprowadza się instytucję Państwa Stowarzyszonego, które nie będąc bezpośrednio członkiem Paktu, deklaruje chęć współpracy z Paktem, oraz prowadzenia polityki zagranicznej zgodnej z polityką Paktu. Państwo takie może liczyć na poparcie ze strony państw będących sygnatariuszami Traktatu. Cele stowarzyszenia określi umowa.

ARTYKUŁ 14

Niniejszy Traktat, zostanie złożony w archiwach rządu Cesarstwa Leblandii. Należycie uwierzytelnione kopie Traktatu przekazane zostaną przez ten rząd rządom innych sygnatariuszy oraz opublikowane w Internecie.

Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy podpisali niniejszy Traktat.

Sporządzono w LebenCity, dnia 23 listopada 2001 roku.

 Cesarz Leblandii

Marcus Lebenciusz Wspaniały

 

Sułtan Al-Farun

Al-Farun