Kurier Cesarski


	Miesięcznik	E-Kurier Cesarski	24 NUMER!	Numery Archiwalne
Cesarz Marcus Lebenciusz Augustus Wspaniały	24.02.2003	LebenCity	Nr 2/2003 (24)	Cena: 0 Lbn (Leben)

Według danych niezależnego od Cesarstwa Leblandii systemu MySTAT strony Cesarstwa Leblandii otwierano ponad 41.000 razy! Pełna statystyka: http://leblandia.republika.pl/statystyki.htm

Działy tematyczne:

Niniejszym prezentujemy dwudziesty czwarty numer oficjalnego organu prasowego Cesarstwa Leblandii, jakim jest Kurier Cesarski.

Rozszerzenie Paktu Leblandzkiego

Rzeczpospolita Obojga Narodów przystąpiła do Paktu Leblandzkiego. RON jest aktualnie w okresie dostosowywania swojego prawa i polityki do założeń Paktu. Tym samym Pakt Leblandzki liczy już sobie 8 państw, wciąż utrzymując decydującą rolę wśród polskich państw wirtualnych. Proszę śledzić zmiany na stronach Paktu Leblandzkiego: http://leblandia.republika.pl/pakt.htm

Rozszerzenie Paktu Leblandzkiego o nowe kraje stało się ważną kwestią polityki władz Cesarstwa Leblandii. Pakt Leblandzki, będący największym i najsilniejszym sojuszem militarnym wśród polskich państw wirtualnych (a być może i na świecie) przeprowadza ciągłe reformy własnej struktury, aby w zdecydowany sposób odpowiadać na zagrożenia współczesnego świata, zapewniając jednocześnie bezpieczeństwo swoim członkom.

Aktualnie do Paktu Leblandzkiego należą: Cesarstwo Leblandii, Sułtanat Al-Farun, Królestwo Podlandu, Chanlandia, Cesarstwo Aztec, Baronia Zarakata, Królestwo Asterland oraz Rzeczpospolita Obojga Narodów.

Czy jesteś osobą która coś tworzy? Pisze teksty, układa wiersze? Pisze blog w Internecie? Ma własną stronę, rysuje, maluje? Jeśli tak - daj koniecznie znać! Mecenat Kultury Cesarstwa Leblandii zajmie się promocją Waszej twórczości. Możecie dostać miejsce na naszej stronie a my postaramy się Wam pomóc! Prosimy o kontakt: prasa@leblandia.prv.pl . Od 26 lutego 2003 roku na Uniwersytecie Leblandzkim działa Katedra Poezji, której nadrzędnym celem jest wspomaganie wszystkich początkujących w kształtowaniu własnego stylu.

21 lutego 2003 roku, na terytorium Królestwa Dreamlandu, miało miejsce spotkanie, w którym wzięło udział wielu najznamienitszych przedstawicieli i władz polskich państw wirtualnych. Można śmiało powiedzieć, iż znaleźli się tam sami VIP-y. Nie mogło zabraknąć więc tam i naszego kochanego Cesarza.

Podczas spotkania doszło do dwóch ważnych rozmów - rozmowy Cesarza Leblandii z Księciem Sarmacji Piotrem Kozaneckim oraz z Królem Scholandii Arminem.

Efektem tych dwóch rozmów stało się nawiązanie współpracy przez Cesarstwo Leblandii z tymi dwoma krajami. Cesarstwo Leblandii jest aktualnie w trakcie zatwierdzania Traktatu pomiędzy Cesarstwem Leblandii a Księstwem Sarmacji.

Z Królestwem Scholandii podpisano już list intencyjny (który zamieszczamy poniżej), a który stanowić ma początek naszej współpracy.

Cesarstwo Leblandii i Krolestwo Scholandii postanawiaja prowadzic od dnia dzisiejszego polityke, ktorej celem bedzie zblizenie i wspolpraca miedzy panstwami. List ten stanowi jedynie deklaracje dobrej woli obu stron i jako taki powinien byc traktowany.

Ze strony Cesarstwa Leblandii: Cesarz Marcus Lebenciusz
Ze strony Krolestwa Scholandii: Krol Armin Frederik

2003.02.23

Mijający miesiąc obfitował w wydarzenia o znaczeniu przełomowym na kultury Cesarstwa Leblandii, które jak wiadomo swój rozwój uzależnia także i od rozwoju kulturalnego. Ważnym wydarzeniem stało się wydanie przez Leblandzkie Wydawnictwo Cesarskie "EMPEROR" pierwszej książki leblandzkiego autora - MYKILLA. Książka, o której mowa - "Dzienniki Damhallagh", dostępna jest już w sieci Internet dla wszystkich zainteresowanych. Jej tekst odnaleźć można na stronie: http://leblandia.republika.pl/dziennikidamhallagh.htm.

Kolejnym ważnym wydarzeniem stało się utworzenie na Uniwersytecie Leblandzkim Katedry Poezji, której prowadzącym stał się znany internetowy poeta - "RainMaker". Każdy Leblandczyk, który pisze wiersze, może przesłać na adres Katedry Poezji swoje działa. Pan RainMaker obiecał, iż zapozna się z nimi i nadeśle stosowne uwagi. ZAPRASZAMY!

Czy grozi nam kolejny konflikt w Zatoce Perskiej ? Wiele rzeczy wskazuje na to, iż tak. Niechęć władz irackich wobec współpracy z inspektorami i agresywna postawa Stanów Zjednoczonych prowadzą do powstania patowej sytuacji, a jako że, żadna ze stron nie jest skłonna ustąpić szanse na kompromis maleją. Sytuację zaognia również spór między USA a Francją i Niemcami co do interwencji militarnej w Iraku, a także stale rosnąca liczba wojsk amerykańskich w Zatoce.

Jednak w niniejszym artykule nie zamierzam spekulować co do przyszłych wydarzeń. Chciałbym sięgną pamięcią 12 lat wstecz, do operacji znanej pod kryptonimem „Pustynna Burza”.

W lipcu 1990 roku na granicy z Kuwejtem zaczęły gromadzić się znaczne siły irackie. Kilka godzin po północy 2 sierpnia tegoż roku rozpoczęły szturm na kuwejcką stolicę Kuweit City oraz pola naftowe. Agresora powstrzymywano trzy dni lecz dobrze wyszkolone i znacznie liczniejsze wojska irackie szybko przełamały opór kuwejtczyków i zmusiła część do forsownego odwrotu w stronę Arabii Saudyjskiej, natomiast resztę wzięto do niewoli. Irakijczycy brutalnie rozprawiali się z wszelkimi formami oporu na okupowanych terenach - większość ludzi uznanych za niebezpiecznych lub z jakichś powodów niewygodnych po prostu zabito. Na porządku dziennym stały się rozboje i grabieże.

Władze w Bagdadzie usprawiedliwiły swój atak tym, iż Kuwejt miał stale przekraczać ilość ustalonego wydobycia ropy naftowej, tym samym wyłamując się z szeregu państw OPEC. Uzasadnienie to spotkało się z bardzo ostrą krytyką światowej opinii publicznej , a Rada Bezpieczeństwa ONZ nałożyła na Irak embargo zakazujące handlu z tym krajem oraz wstrzymujące import tamtejszej ropy naftowej. Wojska irackie zostały wezwane to natychmiastowego wycofania się z zajętych ziem, jednak Saddam Husajn mimo usilnych nacisków z całego świata odmówił spełnienia tej prośby. Właśnie wtedy powstał pomysł wysłania w rejon Zatoki Perskiej sił międzynarodowych. Dodatkowym bodźcem do podjęcia takich działań była prośba władz Arabii Saudyjskiej o obronę jej granic, gdyż przywódca Iraku otwarcie groził, iż może ona podzielić los Kuwejtu. Tak powstała koalicja 28 państw, pod przewodnictwem USA, które zobowiązały się do przeprowadzenia akcji zbrojnej skierowanej przeciw Irakowi. Wszystko odbyło się za zgodą Rady Bezpieczeństwa. Gdy wojska okupanckie nie wycofały się z Kuwejtu do ostatecznego terminu ( 15.01.1991), akacja pod kryptonimem „Pustynna Burza” oficjalnie weszła w życie. W międzyczasie do Arabii Saudyjskiej wysłane zostały siły, które pod nadzorem ONZ, zapewnić miały jej bezpieczeństwo ( operacja oznaczona została kryptonimem „Pustynna Tarcza”). Od 17 stycznia rozpoczęto zmasowane bombardowania irackich obiektów wojskowych prowadzone przez samoloty startujące z lotniskowców oraz baz położonych na terytorium państw sprzyjających wojskom sprzymierzonych. Koalicja antyiracka wykorzystywała w nalotach najnowocześniejsze technologie m.in. tzw. „inteligentną” broń czyli pociski zdolne do niezwykle precyzyjnych uderzeń, minimalizując w ten sposób ofiary. 24 lutego rozpoczęła się druga faza ataku ( kryptonim „Pustynny Miecz” ), która polegała na wkroczeniu do akcji wojsk lądowych przy wsparciu lotnictwa i marynarki. W niecałe 100 dni siły irackie zostały całkowicie wyparte z Kuwejtu ponosząc przy tym znaczne straty. Szacuje się, iż podczas walk irakijczycy stracili około 150 tys. żołnierzy. Podczas odwrotu z rozkazu Husajna podpalono wiele szybów naftowych wywołując skażenie środowiska, które sięgnęło nawet Arabii Saudyjskiej. Gdy klęska Iraku stała się oczywista jego prezydent zaakceptował proponowane przez ONZ zawieszenie broni.

Wbrew logice Saddam Husajn ogłosił się zwycięzcą - nie uchroniło to jednak jego kraju przed ciężkimi sankcjami międzynarodowymi takimi jak reparacje wojenne, ograniczenia wydobycia ropy czy zakaz posiadania broni masowego rażenia.

Trudno powiedzieć czy ewentualna wojna z Irakiem będzie miała przebieg podobny jak ta 12 lat temu. Eksperci obawiają się, iż może dojść do niekontrolowanej eskalacji konfliktu - czy te obawy potwierdzą się ? Obyśmy nie musieli tego sprawdzać.

Wszelkie dane zastrzeżone. Publikacja tylko za zgodą "Kuriera Cesarskiego"!